درباره نویسنده

الیف شافاک نویسنده‌ی فمینیست ترکیه‌ای و فعال حقوق زنان در سال 1971 در استراسبورگ فرانسه به دنیا آمد‌. او پس از پایان تحصیلات در دانشگاه آنکارا، سال‌هاست به‌ تدریس در دانشگاه‌های مختلف مشغول بوده‌ و اکنون در دانشگاه‌ آکسفورد تدریس می‌کند. او به دو زبان ترکی و انگلیسی کتاب‌هایی دارد و تا امروز 16 کتاب نوشته است که 10 تای آنها رمان است. رمان‌هایی از قبیل حرام‌زادهٔ استانبول، ملت عشق و سه دختر حوا. کتاب‌های او به 49 زبان در سرتاسر دنیا ترجمه شده‌ و موفق به دریافت نشان شوالیه در ادبیات و هنر شده است. او همچنین فعال سیاسی حقوق زنان و اقلیت‌هاست.
پدر الیف شافاک، نوری بیلگین نام داشت که فلسفه خوانده بود و مادرش شافاک آتایمان، دیپلمات بود. الیف شافاک نام مادرش را به عنوان نام رسمی خود انتخاب کرد که به فارسی همان «شفق» است.

پدر و مادرش در همان دوران کودکی او از هم جدا شدند و دختر کوچک به همراه مادرش به آنکارا رفت. در ترکیه با مادرش، زنی مدرن، و مادربزرگش که زنی سنتی بود، زندگی می‌کرد. مادر دیپلمات بود و این موضوع سبب شد تا به همراه دخترش، سفرهای زیادی برود. نوجوانی الیف شافاک در اسپانیا، اردن و آلمان گذشت.

شافاک در دانشگاه فنی خاورمیانه در آنکارا، در رشته‌ی روابط بین‌الملل تحصیل کرد. کارشناسی ارشدش را در رشته‌ی مطالعات زنان گرفت و برای دکتری، رشته‌ی علوم سیاسی را انتخاب کرد. او از همان دوران دانشجویی، شروع به نوشتن داستان‌هایش کرد و آن‌ها را منتشر نیز می‌کرد. کتاب حرامزاده‌ی استانبولی (2006) کتابی بود که الیف شافاک به‌خاطرش به خیانت به هویت ترکی محکوم شد. در نهایت این پرونده‌، به‌ دلیل کافی نبودن مستندات، بسته‌ شد. الیف شافاک در طول مدتی که‌ این وقایع در جریان بود، باردار بود. بعد از زایمان فرزندش، سروکله‌ی افسردگی در زندگی‌اش پیدا شد. شافاک بعد از پشت‌سر گذاشتن این تجربه‌، کتاب شیر سیاه را نوشت؛ یک خودزندگی‌نامه که تمام این وقایع و ماجراها را در آن شرح داده‌ است.

درباره کتاب

در کتاب چهل قانون ملت عشق الیف شافاک نشر ندای معاصر، چهل قاعده‌ی عشق از زبان شمس روایت می‌شود که هرکدام دریچه‌ای به سوی معرفتی عمیق باز می‌کنند. کم‌کم این قوانین در زندگی شخصیت اول داستان، اللا، معنی و کاربرد پیدا می‌کنند و دیگر او می‌تواند عشق را نه فقط در داستان مولانا و شمس بلکه در همین دنیا و از طریقی دیگر بجوید و با آن زندگی کند. این کتاب راهنمای عملی رسیدن‌ به‌ زندگی عاشقانه‌ است؛ البته‌ عشقی که‌ رنگ و بوی «عارفانه» دارد. و این نکته‌ای است که‌ این کتاب را از کتاب‌های عاشقانه‌ی مشابه خودش متمایز می‌کند.

اگر می‌خواهیم عشق را با معنا و به صورت جدیدی تجربه کنیم، بهتر است کتاب ملت عشق را بخوانیم.

بخشی از کتاب را باهم بخوانیم:

هر انسانی به‌ کتابی مبین می‌ماند در جوهره‌اش؛ منتظر خوانده‌ شدن. هر کدام از ما در اصل کتابی هستیم که راه می‌رود و نفس می‌کشد. کافی است جوهره‌مان را بشناسیم. فاحشه‌ باشی یا باکره‌؛ افتاده‌‌ باشی یا عاصی، فرقی نمی‌کند؛ آرزوی یافتن‌ خدا در قلب همه ما، در اعماق وجودمان پنهان است. از لحظه‌ای که‌ به دنیا می‌آییم، گوهر عشق را درونمان حمل می‌کنیم.