درباره نویسنده

پائولو کوئیلو در 24 اوت 1947 در شهر ریودوژانیرو برزیل متولد شد. خانواده کوئیلو کاملاً ثروتمند بودند. مدرسه کاتولیکی که پسرشان در آن تحصیل می کرد وظیفه اصلی خود را القای روحیه رقابت و عطش برتری نسبت به بقیه در کودکان می دانست. در عین حال به رشد استعدادها و ویژگی های فردی دانش آموزان توجه زیادی می شد.

یکی از علاقه‌های او نویسندگی بود. پائولو می خواست کتاب بنویسد، استعدادهای ادبی را توسعه دهد و جهان را کشف کند. اما والدینش که چنین افکاری را نشانه ای از جنون می دانستند، کوئیلو را در یک بیمارستان روانی بستری کردند. و برای سه سال دردناک فرزندشان را در بیمارستان روانی حبس کردند. در این مدت سه بار پائولو از زیر نظر پزشکان فرار کرد و هر سه بار توانستند وی را بازگردانند. تشخیص رسمی دکتر وی حاکی از گستردگ بیماری‌اش بود. کوئیلو بیماری اسکیزوفرنی ذاشت.

دوران عجیب زندگی پائولو

پس از مدتی والدین پائولو به آنچه می خواستند رسیدند. پسرشان نویسندگی را ترک کرد و وارد دانشکده حقوق شد. هرچند که این عمل وی به نوعی تظاهر بود و پائولو هیچگاه نمی‌توانست در ذهن خود داستان سرایی را رها کند. سرانجام روحیه سرکش و عدم تحمل نسبت به آنچه از بیرون تحمیل می شد، دامن پائولو را گرفت. یک سال بعد، در اوایل دهه 1960، کوئیلو تصمیم می گیرد زندگی خود در کنار خانواده را رها کند و به تنهایی زندگی کردن روی بیاورد.

پس از ترک تحصیل در آن زمان، وی به سراسر کشورهای آمریکای جنوبی سفر کرد و همچنین از اروپا و آمریکای شمالی دیدن کرد. این دوران، دوران آزادی کامل، ولگردی و حتی مصرف مواد مخدر برای پائولو بود. چند سال بعد پائولو کوئیلو به کشورش بازگشت اما قصد ادامه تحصیل نداشت. او با نوشتن اشعاری برای هنرمندان محبوب آن زمان درآمد کسب می‌کرد. اساساً این هنرمندان، ستاره های موسیقی سبک راک بودند که آهنگ های اجتماعی را به خوبی اجرا می کردند. در طی آن دوران در مجموع بیش از صد آهنگ از قلم کوئیلو تولید شد.

شروع دوران نویسندگی

در همین دوران بود که پائولو با مردی آشنا شد که عضوی از فرقه راهبان کاتولیک بود و مقدسات انجیل را مطالعه می‌کرد. این مرد یک مربی معنوی برای کوئیلو شد. کوئلیو تحت تأثیر این شخص، به شهر سانتیاگو د کامپوستلا در اسپانیا، جایی که مقبره سنت جیمز کاتولیک در آن قرار دارد، نقل مکان می‌کند. به گفته خود او، در آنجا یک انقلاب بزرگ برای او پدید آمد. پائولو متوجه شد که هدفش اصلا نوشتن آهنگ نبود. او باید نویسنده رمان شود.

کوئیلو شروع به نوشتن کتاب کرد و رویای قدیمی دوران کودکی خود را برآورده کرد. اثر اول بر اساس زیارت خود نویسنده از مقبره سنت جیمز بود. نام این کتاب «دفتر خاطرات شعبده باز» بود که با عنوان «زیارت» نیز منتشر شد. کتاب خاطرات شعبده باز اولین بار در سال 1987 منتشر شد. این کتاب نتوانست شهرتی مانند کیمیاگر را برای نویسنده به ارمغان بیاورد. اما علاقه زائران و گردشگران را به مکان هایی که در اثر شرح داده شده است افزایش داد.

یک سال بعد، در سال 1988، اولین نسخه رمان «کیمیاگر» منتشر شد. کتابی که بعدها تبدیل به یک فرقه شد و هنوز هم مورد بحث دوستداران ادبیات جهان است. با این حال، در روزهای ابتدایی چاپ این داستان خیلی در بین مردم محبوب و مشهور نشد. و تنها چند صد نسخه از این نشریه فروخته شد. تنها انتشار مجدد رمان که در سال 1994 در آمریکا اتفاق افتاد باعث شهرت جهانی اثر و البته کوئیلو شد. کیمیاگر در عرض چند روز «کیمیاگر» به پرفروش ترین کتاب تبدیل شد و نویسنده سرانجام به چیزی که از کودکی برای آن تلاش می کرد به دست آورد تبدیل شد: یک نویسنده مشهور و پر طرفدار.

آثار نویسنده

از پائولو کوئیلو آثار زیادی موجود است که تقریبا همگی آنها با استقبال بسیار خوبی مواجه شده‌اند. اگر بخواهیم در مورد آثار این نویسنده سرشناس برزیلی صحبت کنیم زمان زیادی را باید به آن اختصاص دهیم. لحن نوشتار کوئیلو در داستانهایش بسیار ساده و دلنشین است و نظر هر خواننده‌ای را به خود جلب می‌کند. اگر بخواهیم که مهم‌ترین آثار وی را نام ببریم به چند نمونه از عناوین کتاب‌هایش که در زیر آمده است اشاره می‌کنیم:

• دفترچه خاطرات شعبده باز یا زیارت
• کیمیاگر
• مکتوب
• کنار رود پیدرا نشستم و گریه کردم
• ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد
• شیطان و دوشیزه پریم
• یازده دقیقه
• برنده تنها می ماند
• هیپی

کتاب‌های این نویسنده به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده و فروش‌شان از مرز چند صد میلیون نسخه می‌گذرد. از کتاب‌ها و رمان های پائولو کوئیلو تاکنون چندین فیل و سریال ساخته شده است. و رمان‌های او مرجع مناسبی برای اقتباس یک فیلم یا سریال است.

درباره کتاب هیپی

کتاب هیپی اثر پائولو کوئیلو انتشارات تالیف در حقیقت بازتابی از زندگی خود نویسنده است. دوره‌ای از زندگی که در آن سرخوشی بیش از حد، رفیق بازی، مصرف مواد و … در آن موج می‌زد. این کتاب داستان یک پسر برزیلی با ریش بزی است که قصد دارد به دور دنیا سفر کند و چیزهایی بیاموزد. او با قطار مرگ به بولیوی، سپس به پرو می‌رود. پس از پشت سر گذاشتن حوادثی از شیلی و آرژانتین پای پیاده به آمستردام می‌رود. در این شهر و در میدان معروف دم اسکوئر با دختری به نام کارل آشنا می‌شود. کارل دختری هلندی و بیست ساله بود که در میدان منتظر یک همسفر ایده‌آل بود تا او را در مسیر سفر به نپال همراهی کند. آنها که همراه با مسافران دیگر کشورها بودند، سفر خود را با اتوبوس شروع می‌کنند و از اروپا و مرکز آسیا گذشته و به گواتمالا می‌روند.