لطفعلی‌خان زند نهمین و آخرین پادشاه سلسله‌ی زندیه بود. طول فرمانروایی وی بیشتر از 5 سال نکشید. او در میان سالهای ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۳ (خورشیدی) در ایران صدارت می‌کرد. لطفعلی خان فرزند جعفرخان زند و نوه‌ی صادق خان زند، برادر بنیان‌گذار زندیان کریم‌خان زند بود. در روزهای پایانی پادشاهی‌اش،لطفعلی خان بر سر فرمانروایی با آقامحمدخان قاجار به نبرد پرداخت و با شکست و مرگ او سلسله‌ی زندیه برافتاد. بسیار از مورخان تاریخ ایران زمین عقیده دارند که لطفعلی خان علاوه بر زیبایی چهره، بسیار پر قدرت، راستگو، درستکار و شجاع بود. بسیاری او را بهترین شمشیرزن روزگار شرق می‌نامند. همچنین او بسیار خدا دوست بود و هنگامی که آقامحمدخان قاجار به او گفت بر او سجده کند پاسخ داد: من تنها به خدا سجده می‌کنم.

از او به عنوان شخصیت شاهنامه‌ای یاد می‌شود، که با اهریمنان و تورانیان وارد جنگ می‌شود.

درباره کتاب

کتاب لطفعلی خان زند اثر حسین مسرور انتشارات آراستگان، سرگذشت دو سرداری است که یکی در مردم‌داری و رأفت و مهربانی در ردیف برجسته‌ترین پادشاهان به شمار می‌آید. بیشتر مورخین درباره او چنین اضطهر نظر کرده‌اند که چنانچه در مقابل حریف زورمند خود توفیق می‌یافت ایران را به پایهای آنچنان بلند می‌رساند که قابل قیاس با دوره‌ی قاجار نبود. دیگری در آدم‌کشی و خونخواری نظیر و هم‌مانند نداشت و برای استقرار حکومت در خاندان خود انواع شکنجه‌های سخت و عقوبت‌های دردناک را درباره‌ی مردم اعمال می‌کرد.

اگر به کتاب‌های تاریخی علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌کنیم که کتاب لطفعلی خان زند اثر حسین مسرور انتشارات آراستگان را تهیه کنید و از مطالعه‌ی آن لذت ببرید.