بهلول که بود؟

بهلول مجنون در قرن دوم هجری قمری و در شهر کوفه زندگی می‌کرد. حکایت‌های بهلول داستان‌هایی کوتاه، جالب و آموزنده هستند که گاه حکایاتی طنزآلود و خنده‌دار نیز در بین آنها یافت می‌شود. نام اصلی بهلول ابو وهیب بن عمرو صیرفی کوفی است. او معاصر با‌ هارون الرشید خلیفه عباسی بود. بهلول شیعه‌ای زاهد و از شاگردان امام جعفر صادق و امام موسی کاظم (علیهما السلام) بود. جنون اختیار کرد چون با تظاهر به دیوانگی می‌توانست‌ هارون و اطرافیانش را پند و اندرز دهد و در عین حال از خطر کشته شدن در امان بماند. جالب است بدانید که بهلول در سال ۱۹۰ قمری درگذشت.

حکایتی از این حکایات شیرین را بخوانیم:

نام حکایت: بهلول و فروختن خانه‌ای در بهشت

پرسید: چه می‌کنی؟
گفت: خانه‌ای در بهشت می‌سازم.
پرسید: این خانه را می‌فروشی؟
گفت: آری.
پرسید: قیمت آن چقدر است؟
بهلول مبلغی ذکر کرد.
زبیده فرمان داد که آن مبلغ را به بهلول بدهند و خود دور شد.
بهلول زر بگرفت و بر فقیران قسمت کرد.
شب‌ هارون الرشید در خواب دید که وارد بهشت شده. به خانه‌ای رسید و چون خواست داخل شود او را مانع شدند و گفتند این خانه، خانه‌ی زبیده همسر توست.
دیگر روز‌ هارون ماجرا را از زبیده بپرسید.
زبیده قصه‌ی بهلول را باز گفت.
هارون نزد بهلول رفت و او را دید که با اطفال بازی می‌کند و خانه می‌سازد.
گفت: این خانه را می‌فروشی؟
بهلول گفت: آری
هارون پرسید: بهایش چه مقدار است؟
بهلول چندان مال نام برد که در جهان نبود.
هارون گفت: به زبیده به اندک چیزی فروخته‌ای.
بهلول خندید و گفت: زبیده ندیده خریده و تو دیده می‌خری میان این دو، فرق بسیار است.

مطالعه‌ی کتاب قصه های پندآموز بهلول دانا اثر فاطمه ندری انتشارات ایرمان و حکایت‌های شیرین و زیبایش را به‌ همه‌ی شما عزیزان کتاب دوست پیشنهاد می‌کنیم.