درباره نویسنده

فلورانس اسکاول شین (Florance Scovel Shinn) در تاریخ  24 سپتامبر سال 1871 در نیوجرسی متولد شد. خانواده‌ی او در فیلادلفیا جزء خانواده‌های اصیل و کهن به حساب می‌آمدند. فلورانس از کودکی به نقاشی بسیار علاقه‌مند بود و نقاشی‌های زیبایی می‌کشید. گویی که نقاشی های وی نوعی انرژی خاص در خود داشتند و  قادر بودند احساساتش را بینندگان منتقل کنند. روح بلند او از ابتدای زندگی‌اش مشخص و پررنگ بود.

فلورانس اسکاول شین بانویی است که در شهر نیویورک می‌زیست و در همان جا سالها به تدریس علم ماورای طبیعه‌ پرداخت. او در سخنرانی‌ها و کلاس‌های خود مفاهیم شگرفی از این علم را به دیگران می آموخت. کتاب های او در سراسر جهان چاپ و به زبانهای دیگر ترجمه‌ شده‌ است. در نوشته‌های اسکاول شین، راز و رمز بزرگی نهفته‌ بود که دهان به دهان در سراسر اروپا و آمریکا گشت و در مردم تأثیر خاصی گذاشت. هر ساله بر تعداد افرادی که کتابهای او را مطالعه کرده‌اند افزود می‌شود. آشنایی با کتاب‌های او حقیقت زندگی و راز آفرینش را بر خواننده روشن می‌کند و انوار الهی را بر دل آنها می‌تاباند.

از دلایل موفقیت اسکاول شین همین بس که بگوییم او همیشه انسانی ساده و بی‌تکلف بود. مهربان و شوخ طبع که سعی می‌کرد کلامش به گونه ای باشد کـه بـه دل همگان بنشیند. او با ادبیات سنگین و فرهیخته‌ی امروزی سخن نمی‌گفت و این شیوایی کلامش همه را به سوی او جذب می‌کرد. شخصیت والای اسکاول شین همیشه در پس پرده ای از راه کارهای منطقی و آرامش‌بخش قرار داشت. کار او بر اساس تجربیات علمی صورت نمی‌گرفت و فقط دیدگاه‌های عملی خود را در اختیار دیگران قرار می‌داد.

درباره کتاب

در کتاب کتاب قدرت هدیه خداوند به انسان اثر فلورانس اسکاول شین نشر ایرمان جملات و گفتارهایی از “فلورانس اسکاول شین” در مورد بهره‌مندی انسان از قدرت و استعدادهایش، به منظور ایجاد فرصت‌های جدید، بهبود شرایط زندگی‌اش و دستیابی به موفقیت گردآمده‌است.

خداوند انسان را به انسان می‌بخشد و او از بخشش سیراب می‌شود. یکی از معجزات حضرت عیسی (ع) شفا دادن کور مادرزاد بود. دشمنان در پی این بودند که این کار او را بی‌ارزش و دروغین جلوه دهند. اما کور رو به جمعیت کرد و گفت: «فقط می‌توانم بگویم که قبلاً کور بودم و اکنون به لطف عیسی مسیح بینا شده‌ام.» این کلام می‌تواند برای هر کسی اثر بخش باشد: «من کور بودم ولی اکنون قدرت بینایی دارم.» این کوری به‌ منزله‌ی ندیدن و از دست دادن فرصت‌هاست. وقتی انسان فرصت‌های خود را در به‌ دست آوردن ثروت، سعادت، عشق و محبت از دست بدهد، از هر کوری نابیناتر است.