منم کوروش، فرزند سرنوشت …

** شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیرومند، شاه بابِل، شاه سومر و آکد، شاه چهارگوشه‌ی جهان **

کوروش کبیر که بود؟

کوروش دوم (۵۷۶-۵۲۹ ق.م.م)، معروف به کوروش کبیر، اولین پادشاه و بنیان‌گذار حکومت هخامنشی بود که در ۴۰ سالگی به پادشاهی رسید. او به‌مدت ۳۰ سال (۵۵۹ تا ۵۲۹ ق.م.م) بر مناطق وسیعی از آسیا حکومت ‌کرد.

کوروش کبیر نمونه‌ی کاملی از صفات اخلاقی را داشت. هرکجا که به‌عنوان فاتح وارد می‌شد، بر‌خلاف فاتحان آشور و بابل نسبت به معابد اقوام بیشترین احترام را نشان می‌داد. او برای تعمير و توسعه‌‌ی پرستشگاه‌ها کمک‌های زیادی می‌کرد و از هر‌گونه تبعیض نسبت به پيروان اديان خودداری می‌کرد. او هرگز اجازه نمی‌داد که اين احترام بهانه‌ای برای تجاوز‌جویی و قدرت‌طلبی کاهنان شود. کوروش، این پادشاه بزرگ، با نهايت دقت اين شيوه‌‌ی اخلاقی و انسانی را رعايت می‌کرد و آن را وسيله‌‌ی استحکام قدرت امپراتوری می‌دانست.

اگر شما هم مثل ما مجذوب این شخصیت تاریخی شدید و می‌خواهید بیشتر درباره‌ی این بزرگ مرد بدانید، حتماً از مطالعه‌ی کتاب فرزند سرنوشت (زندگی نامه کوروش بزرگ) اثر رکن الدین انتشارات آزرمیدخت، لذت خواهید برد.

بخشی از کتاب را باهم بخوانیم:

کلمات مردوک طنین عجیبی داشت. ماندانا احساس می‌کرد که نزدیک است نفسش بند آید. مثل این بود که قلبش توان تپش ندارد و هر لحظه ممکن است از کار بیافتد.

سردسته‌ی راهزنان ادامه داد: «بانوی من! برای اینکه بتوانم این مطلب را درست به عرض برسانم، اجازه می‌خواهم مقدمه‌ای بگویم.»

…

کتاب فرزند سرنوشت (زندگی نامه کوروش بزرگ) اثر رکن الدین انتشارات آزرمیدخت