ایران باستان

ایران باستان (یا «سرزمین پارس» در محل کنونی کشور ایران) از قدیمی‌ترین نقاطی است که رد پای سکونت بشر در آن به چشم می‌خورد. کاوش‌های باستان‌شناسان در این منطقه شواهدی از سکونت انسان‌ها در «دورۀ پارینه سنگی» متعلق به صدهزار سال پیش به‌‌ دست داده. و قدمت سکونتگاه‌های نیمه دائمی آن (که به احتمال زیاد پذیرای گروه‌های شکارگر بوده) به ده‌هزار سال پیش از میلاد می‌رسد. پادشاهی باستانی عیلام در این منطقه‌ از پیشرفته‌ترین تمدن‌های زمان خود به‌شمار می‌رود. (پیشینۀ‌ قدیمی‌ترین سکونتگاه آن، محوطۀ باستان‌شناختی چغا بُنوت، به حدود 7200 پیش از میلاد می‌رسد) که بعدها قسمت‌هایی از آن توسط سومری‌ها فتح شد و بعدتر نیز آشوری‌ها و سرانجام مادها آن را سراسر در اختیار گرفتند.

پس از امپراتوری ماد (678 تا 550 پیش از میلاد) یکی از بزرگ‌ترین نهادهای سیاسی و اجتماعی جهان باستان یعنی امپراتوری هخامنشی (550 تا 330 پیش از میلاد) به‌‌ وجود آمد‌ که سرانجام به‌دست اسکندر مقدونی فتح شد، و پس از او سرزمین پارس زیر فرمان سلسله‌های سلوکی (312 تا 63 پیش از میلاد)، اشکانی یا پارتی (247 پیش از میلاد تا 224 میلادی)، و ساسانی (224 تا 651 میلادی) قرار گرفت. امپراتوری ساسانی آخرین دولت پارسی در منطقه پیش از فتح سرزمین پارس توسط عرب‌های مسلمان در قرن هفتم میلادی بود.

◼ کتاب شاهان ایران باستان اثر هادی راعی انتشارات ارتباط نوین، یکی از بهترین پیشنهادات دومو بوک به نوجوانان عزیز است.

کتاب شاهان ایران باستان اثر هادی راعی انتشارات ارتباط نوین