شنیدم که افسرده جان گشته‌ای        ***      چو گنجی به کُنجی نهان گشته‌ای

نظر را به رخساره‌ات راه نیست     ***      صبا را به سویت گذرگاه نیست

درباره شاعر

رهی معیری (Rahi Mo’ayyeri)، با نام واقعی محمدحسن معیری، در خانواده‌ای برجسته و اهل هنر، در شهر تهران به دنیا آمد‌. پدرش قبل از به دنیا آمدن وی چشم از جهان فرو بست. معیری پس از گذراندن‌ تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌‌ در تهران، خیلی زود به دستگاه دولتی ورود پیدا کرد و در مشاغل مختلفی مشغول به کار شد. وی در سال 1322، به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر (که بعداً به وزارت صنایع تغییر یافت) رسید. او پس از بازنشستگی از این وزارت، به استخدام کتابخانه‌ی سلطنتی درآمد. معیری در واپسین سال‌های زندگی‌، سرپرستی برنامه‌ای رادیویی با عنوان «گل‌های رنگارنگ» را برعهده داشت.

علاقه‌ی رهی معیری به شاخه‌های مختلف هنری (از قبیل ادبیات، موسیقی و نقاشی) از همان سنین کودکی آشکار بود. او از 17سالگی سرایندگی را آغاز کرد و تخلص «رهی» را برای خود برگزید. رهی معیری با عضویت در «انجمن ادبی حکیم نظامی» که استاد وحید دستگردی آن را اداره می‌کرد، به‌ صورت جدی وارد دنیای شعر و ادب شد. او به محض عضویت در این انجمن، به یکی از اعضای فعال و مؤثر آن بدل گشت. وی بعدها در انجمن‌های مشهور دیگر از قبیل «انجمن ادبی فرهنگستان»، «انجمن موسیقی ایران» و «جامعه‌ی باربد» نیز فعالیت جدی داشت.

درباره کتاب

(سایه عمر، آزاده، ره‌آورد، ترانه‌ها)، مجموعه اشعاری است که توسط محمدحسن رهی معیری، متخلص به رهی، به زبان فارسی، سروده شده و در کتاب دیوان رهی معیری انتشارات شاهدخت پاییز جمع شده است.

کتاب دیوان رهی معیری انتشارات شاهدخت پاییز