وصیت نامه‌ی داریوش به خشایارشا

اینک که من از دنیا می‌روم بیست و پنج کشور جزو امپراطوری ایران است و در تمام این کشورها پول ایران رواج دارد. ایرانیان در آن کشورها مورد احترام هستند و مردم کشورها در ایران نیز دارای احترام هستند. جانشین من خشایارشا باید مثل من در حفظ این کشورها بکوشد. راه نگهداری این کشورها آن است که در امور داخلی آنها مداخله نکند و مذهب و شعائر آنها را محترم شمرد.

اکنون که من از دنیا می‌روم تو دوازده کرور در یک زر در خزانه داری این زر یکی از ارکان حکومت تو می‌باشد، زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه به ثروت نیز هست. البته به خاطر داشته باش تو باید به این خزانه بیفزایی نه این که از آن بکاهی، من نمی‌گویم که در مواقع ضروری از آن برداشت نکن، زیرا قاعده این زر در خزانه آن است که هنگام ضرورت از آن برداشت کنند. اما در اولین فرصت آنچه برداشتی به خزانه برگردان‌.

مادرت آتوسا (دختر کوروش کبیر) بر گردن‌ من حق دارد، پس پیوسته‌ وسایل رضایت خاطرش را فراهم کن‌.

10 سال است که‌ من مشغول ساختن انبارهای غله‌ در نقاط مختلف کشور هستم. من روش ساختن‌‌ این انبارها که از سنگ ساخته‌ می‌شود و به شکل استوانه‌ هست را در مصر آموختم. چون انبارها پیوسته‌ تخلیه‌ می‌شود حشرات در آن به وجود نمی‌آیند. بنابراین غله در آنجا چند سال می‌ماند بدون اینکه‌ فاسد شود. تو باید بعد از من به‌ ساختن‌ انبارهای غله‌ ادامه‌ دهی تا اینکه انبار آذوقه‌ی دو و یا سه سال کشور در آن انبارها موجود باشد. و هر ساله‌ بعد از اینکه غله‌ی جدید به وجود آمد‌ از غله‌ی موجود در انبارها برای تأمین کسری خوار و بار استفاده کن‌. غله‌ی جدید را بعد از اینکه بو جاری شد به انبار منتقل نما. به این ترتیب تو هرگز برای آذوقه در این مملکت دغدغه نخواهی داشت، ولو دو یا سه سال پیاپی خشکسالی شود.

…

پیشنهاد می‌کنیم که ادامه‌ی این مطلب و مطالب ارزشمند دیگر در رابطه با این پادشاهان غیور ایرانی را در کتاب خشایارشا اثر فؤاد فاروقی انتشارات آزرمیدخت مطالعه فرمایید.

کتاب خشایارشا اثر فؤاد فاروقی انتشارات آزرمیدخت