درباره نویسنده

عباس دلجو، از سال ۱۳۵۴ به‌ بعد به‌ فعالیت‌های سیاسی، روزنامه‌نگاری، تحقیق و نویسندگی مشغول شد. او در زمان جنگ های داخلی مسئول سیاسی حزب وحدت و رییس انجمن فرهنگی شهید بلخی در شمال افغانستان بود. در زمان جهاد و مقاومت علیه شوروی نیز نماینده‌ی حزب وحدت اسلامی افغانستان، در پیشاور پاکستان بود. آقای دلجو، در مراسم رونمایی از این کتاب تأکید کرد که باوجود حضور گسترده مردم هزاره در افغانستان، این قوم همیشه محروم بوده است. به همین خاطر کتاب تاریخ باستانی هزاره‌ها را نوشته است.

او گفت که‌ در حال حاضر روی کتاب‌های “سیر تحول و نهضت تکامل شیعه‌ از بلخی تا ۱۳۶۱”، “کلتور و فرهنگ هزاره‌ها” و “دوبیتی و غزل هزاره‌” تحقیق و کار می کند.

تاکنون ۱۵۰ کتاب و مقاله‌های علمی از سوی نویسندگان به‌ منظور شناسایی هزاره‌ها در افغانستان نوشته‌‌ شده‌‌ است.

نویسنده با احساسات زیبایش این کتاب را به همسنگران شهیدش تقدیم می‌کند:

“تقدیم به‌ همسنگران شهیدم که‌ از نردبان سپیده‌ی صبح بر چکاد کرونای آفتاب رهایی و آزادگی و سرفرازی فرارفته‌‌. و انعکاس خون‌های زلال و عطراگینشان، آسمان برافراشته‌ و نیلگون خدا را به‌ سرخی اشکهای فرشتگانش درآورده‌. و شفق خونین در آسمان، شاهد همیشگی بر مظلومیت سرخ رنگ آنان شده‌ است.”

بخشی از مقدمه کتاب را باهم بخوانیم:

“کسانی که هویت فرهنگیشان با نفی و ستیز روبه‌رو شده‌ باشد و یا به اجبار از وطن و زادگاه‌ خود رانده‌ و کوچانده‌ شده‌ باشند، از بزرگترین دغدغه‌هایشان بازیافتن این هویت است. هویتی که‌ انسان در آن وجود خود را معنا می‌بخشد و در فقدان‌ آن خلاء عظیم و جبران ناپذیر روح و روان جمعی‌اش را پیوسته معذب می‌دارد.

کشور ما به‌‌ دلایل بسیار با آنکه‌ سرزمین هویت‌ها و قومیت‌های گوناگون و متعدد بوده‌ است. که‌ در پاره‌ای از موارد مانند آنچه‌ که‌ بر قوم هزاره‌‌ رفت، این انکار و نفی بسی فراتر از آن رفته‌ و به‌ راندن‌ و کوچانیدن‌ و کشتار و برده‌ و اسیر کردن‌‌ و تصرف مال و منال و ضیاع عقار و قلاع و مراتع و مزارع نیز کشیده شده است.”