درباره نویسنده

حسن پیرنیا (Hassan Pirnia) در سال 1250 شمسی در نائین اصفهان متولد شد. پدر او نصرالله‌خان نائینی و مادرش فرزند حاجی میرزا تقی آجودان بود. حسن پیرنیا دروس مقدماتی را از معلمان سرخانه آموخت که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به میرزا محمد باقر بواناتی اشاره کرد. پیرنیا علاوه‌ بر یادگیری دروس زبان انگلیسی و عربی در این کلاسها، روحیه‌ی آزادی‌خواهی را نیز از معلم خود می‌آموخت.

پس از اتمام مطالعات اولیه، در 14سالگی به همراه دو برادرش، حسین و علی، برای ادامه‌ی تحصیلات عازم روسیه شد. او در مدرسه‌ی نظامی کادکسی کرپوس مسکو تحصیلات نظامی خود را گذراند و پس از آن وارد دانشکده‌ی حقوق مسکو شد.

در پایان تحصیلات، به عنوان وابسته‌ی سفارت ایران در سن‌پترزبورگ به کار مشغول شد. سال 1278 پدر پیرنیا وزیر امور خارجه شد و لقب مشیرالدوله را دریافت کرد. در این ایام فرزندش را از مسکو به تهران فراخواند و به این ترتیب حسن پیرنیا ریاست اداره‌ی بایگانی وزارت امور خارجه را برعهده گرفت.

اولین اقدام حسن پیرنیا پس از ورود به وزارت خارجه نوشتن‌ نظام‌نامه‌ی حق ویزا و دیگر تصدیقاتی بود که اتباع ایرانی خارج از کشور بتوانند از آن استفاده کنند. اقدام بعدی حسن پیرنیا این بود که با کمک پدر و امین‌السلطنه رضایت و حمایت مظفرالدین شاه را جلب و مدرسه‌ی وزارتخانه را افتتاح کرد. در این مدرسه به کادر سیاسی و کارکنان وزارتخانه، سیاست آموزش داده می‌شد و خود پیرنیا در آن به تدریس حقوق بین‌الملل می‌پرداخت.

درباره کتاب

کتاب تاریخ ایران از عهد قدیم تا انقراض قاجاریه اثر حسن پیرنیا انتشارات نیک فرجام