درباره نویسنده:

آنیک کوژان (Annick Cojean) در تاریخ 2 آگوست 1957 در شهر برست فرانسه متولد شد. آنیک، خبرنگار ویژه روزنامه لوموند، یکی از تحسین شده ترین روزنامه نگاران فرانسوی است. وی ریاست کمیته جایزه آلبرت لوندرس، معادل فرانسوی جایزه پولیتزر را بر عهده دارد و خود در سال 1996 برنده این جایزه شد. او همچنین نویسنده چندین کتاب مشهور نیز می‌باشد که از محبوب‌ترین آنها می‌توان به «حرمسرای قذافی» نام برد. کوژان پس از دوران کودکی در شهر کومانا و سپس در تاوله در بریتانی ، مدرک حقوق را در دانشگاه رن دریافت کرد. در حالی که دوره‌هایی را در کنسرواتوار هنر دراماتیک دنبال می‌کرد، دیپلم انستیتوی سیاسی پاریس را نیز دریافت کرد.

درباره کتاب:

کتاب حرمسرای قذافی اثر آنیک کوژان انتشارات آتیسا حاصل تلاش بی‌وقفه یکی از زنان متعهد، دلیر، مستقل و پرشور لیبیایی می‌باشد. یکی از رهبران اصلی مبارزان که از همان لحظات نخستین شروع مبارزات انقلابی، با تمام قلب و روحش در تمام این مبارزات شرکت داشت. و خطرات وصف ناپذیری را برای انتقال اسلحه‌ها و تجهیزات نظامی، نیروهای جنگنده، شهروندان و همینطور رسیدگی به مجروحان جنگی درگیری‌های داخلی لیبی متحمل شد. و از هیچ تلاشی در این مسیر فروگذار نکرد.یک قهرمان بزرگ و برجسته لیبیایی که با عزم راسخ خود برای تحقق لیبی آزاد بی‌وقفه جنگید.

زنی مقتدر، با روحیه‌ای محکم و قوی که با وجود تمام تهدیدها و فشارها، همچنان با تمام وجود به رسیدگی به این خط قرمز بی‌سابقه در لیبی ادامه داد. و از هیچ کمکی در راه پیش رفتن و روشن شدن جنبه‌های مختلف این پرونده دریغ نکرد.

داستان کتاب

در کتاب حرمسرای قذافی اثر آنیک کوژان انتشارات آتیسا نقش اصلی را ثریا ایفا میکند. ثریا فقط 15 سال سن دارد که یک روز صبح به او خبر می رسد که معمر قذافی رهبر لیبی به مدرسه او رفته است. تقریباً مانند همه جوانان لیبیایی، او نیز با پرستش رهبر بزرگ شد که به عنوان یک خدا در نظر گرفته می شود. وقتی به سرهنگ معرفی می شود، قذافی دستی روی سر او می گذارد و موهایش را نوازش می کند. زندگی، کودکی و تمام امیدهای ثریا در همان لحظه به پایان می رسد. زیرا با آن حرکت راهنما به نگهبانان خود نشان داده است که ثریا برده جنسی او خواهد شد.

در سال‌های بعد، ثریا مورد شکنجه، تجاوز، ضرب و شتم، اجبار به مصرف الکل و مواد مخدر قرار می‌گیرد. او چندین بار برای فرار تلاش می‌کند. و حتی موفق می‌شود از کشور فرار کند. اما رژیم وحشتناکی که در کشورش حکومت می‌کند، او را شکننده می‌کند. و قادر به تعامل سالم با دیگران نیست. حتی مرگ و ناپدید شدن شکنجه گران آنها هم نمی تواند ترس، شرم، شورش را در این کشور آرام کند.